Είναι αλήθεια, ότι είναι αδύνατο το σύγχρονο επάγγελμα του μηχανικού (όπως και πολλά άλλα) να αποκοπεί από την αδιάκοπη χρήση υπολογιστή. Ξέρω μάλιστα πολλούς συναδέλφους, οι οποίοι για την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους καθημερινών αναγκών, έχουν (με προσωπικό κόστος σε εργατοώρες) μάθει μία ή περισσότερες γλώσσες προγραμματισμού, γράφοντας εκεί αλγόριθμούς που δεν έχουν βρει έτοιμους, με σκοπό να κάνουν πιο γρήγορη την παραγωγή του έργου τους.
Χιλιάδες προγράμματα μπαινο-βγαίνουν στους υπολογιστές μας, ζητώντας χώρο στους δίσκους, χρόνο εκμάθησης και χρήμα για την αγορά τους κλπ. Ετσι, κάποια στιγμή, γινόμαστε εξειδικευμένοι χρήστες πολύ δυνατών λογισμικών τα οποία, πράγματι, μπορούν να κάνουν θαυμάσια πράγματα! Μας γλιτώνουν από εκατομμύρια πράξεις, μας βοηθούν να κάνουμε καλύτερα σχέδια, να μειώσουμε τα σχεδιαστικά μας λάθη, να κάνουμε cross-checking γρήγορα, να μπορούμε να ανταλλάσσουμε πληροφορίες με συναδέλφους στο άψε-σβήσε.
Δυστυχώς όμως, όταν τα μάτια μας είναι καρφωμένα στις οθόνες του υπολογιστή καθημερινά, μετά από λίγο καιρό, αρνούνται πεισματικά να γυρίσουν πίσω στις συνήθειες των φοιτητικών μας χρόνων και να διαβάζουν τις σελίδες των βιβλίων. Ετσι, μέρα με τη μέρα απομακρυνόμαστε όλο και περισσότερο από τη θεωρία. Δυστυχώς, ο χρόνος που αφιερώνει ο μηχανικός της πράξης στη μελέτη της θεωρίας είναι ελάχιστος, σχεδόν ανύπαρκτος. Αφήνουμε στις εταιρίες (είτε λογισμικού, είτε προμήθειας υλικών, ανάλογα την περίπτωση) να κάνουν τη δουλειά και εμείς προτιμούμε να πάρουμε έτοιμη, μασημένη τροφή. Το κάνουμε όπως το κάνουν μερικοί γιατροί που περιμένουν από τις φαρμακευτικές εταιρίες να ξεσκονίσουν τη μνήμη τους με την παρουσίαση των φαρμάκων.
Ομως, εκείνοι που συνεχίζουν για μια ζωή, στην καθημερινότητά τους, να έχουν τριβή με τη θεωρία, θα είναι πάντα δυνατοί να ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε καινούρια πρόκληση. Οπως έγινε με την οικονομική κρίση και με όλους εκείνους τους ξεχωριστούς συναδέλφους, που μπορούν και στέκονται (και τα πηγαίνουν περίφημα) απέναντι στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Αυτοί αποτελούν πλέον ένα μεγάλο κομμάτι του σύγχρονου Ελληνικού πολιτισμού, εξάγωντας ήθος, γνώσεις, ικανότητες.